انقلاب اسلامی ایران در دورهای اتفاق افتاد که «جهانیشدن» یا «جهانیسازی» یکی از ویژگیهای بارز آن بود. این انقلاب توسط کسانی به پیروزی رسید که به تعبیر شهید آوینی، میخواستند شهروند مطیعی برای دهکده جهانی نباشند.
ذات فراملی انقلاب اسلامی موجب بروز چه پدیدههایی شده است
جهانوطنیهای انقلابی
به گزارش الأمه:
انقلاب اسلامی ایران در دورهای اتفاق افتاد که «جهانیشدن» یا «جهانیسازی» یکی از ویژگیهای بارز آن بود. این انقلاب توسط کسانی به پیروزی رسید که به تعبیر شهید آوینی، میخواستند شهروند مطیعی برای دهکده جهانی نباشند؛ لذا از ابتدا شعارها و عملکردها بر اساس شرایط جهانی تنظیم شده بود که نشانههایش در گفتار رهبر انقلاب و سایر انقلابیون هویدا بود. از طرف دیگر محتوای جهانی اسلام و افق حکومت مستضعفان بر زمین و مقدمهسازی برای ظهور ولیعصر؟عج؟ این فراملیگرایی را ایجاب میکرد. انقلاب اسلامی یک انقلاب ملی نبود. چنانچه بارها امام خمینی ؟ره؟ با این گرایش به مخالفت برخاسته و ملیگرایی را اساس بدبختی مسلمین دانسته بود. این فراملیگرایی و محدود نبودن نهضت به مرزهای جغرافیایی موجب ظهور پدیدههایی در انقلاب و پس از انقلاب شده است که به دلیل غفلت از ماهیت انقلاب اسلامی، توجه شایستهای به این پدیدهها نشده است. در این گزارش با مرور چند پدیده و شخصیت جهانوطن انقلاب اسلامی، دعوت به تأمل بیشتر در این خصوص میکنیم.
سیدعارف حسین حسینی
طلبه پاکستانی که ساواک او را از ایران اخراج کرد
شهید عارف حسینی؟ره؟رهبر شیعیان پاکستان، در سال1320 هجری شمسی درخانوادهای مذهبی و روحانی در شهر «پاراچنار» پاکستان دیده به جهان گشود. او در نجف با امام خمینی آشنا شد و از درس ایشان بهره برد. زمانی که در عراق بود، به دلیل شرکت در فعالیتهای انقلابی و شرکت در تظاهرات، در اعتراض به ظلمی که نسبت به «آیتالله حکیم» اعمال میشد، دستگیر و حدود یک ماه زندانی و سپس توسط بعثیها از عراق اخراج شد. او سپس به پاکستان رفت و نفوذ گستردهای بین اقشار مختلف مسلمان پاکستان پیدا کرد. سپس برای تحصیل به حوزه علمیه قم رفت. ورود حسینی به حوزه علمیه قم همزمان بود با گسترش نهضت جهانی امام خمینی. او هم خود در تظاهرات شرکت میکرد و هم دیگر طلاب پاکستانی ساکن حوزه علمیه قم را به شرکت در تظاهرات ترغیب میکرد. به همین دلیل ساواک، شهید حسینی را پس از شناسایی، دستگیر و از ایران اخراج کرد.
او دوباره به پاکستان رفت و مراکز آموزشی و عبادی زیادی از جمله «دارالمعارف اسلامیه» و چندین مسجد و درمانگاه را در شهرهای مختلف این کشور بنا نهاد و خود را در خدمت محرومان این دیار قرار داد و تا سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم در پاکستان بود تا سرانجام در سپیدهدم 14مرداد1367 پس از اقامه نماز صبح در مدرسه علمیه دارالمعارف در زادگاهش پاراچنار، به ضرب گلوله به شهادت رسید. امام در پیامی که به مناسبت شهادت او صادر کرد، یکی از مهمترین بیاناتش درباره تفکیک اسلام ناب و اسلام آمریکایی را ارائه کرد و چنین نوشت: «دردآشنایان جوامع اسلامی، همانان که با محرومان و پابرهنگان میثاق خون بستهاند، باید توجه کنند که در آغاز راه مبارزهاند و برای شکستن سدهای استعمار و استثمار و رسیدن به اسلام ناب محمدی راه طولانی در پیش دارند... بزرگترین فرق روحانیت و علمای متعهد اسلام با روحانینماها در همین است که علمای مبارز اسلام همیشه هدف تیرهای زهرآگین جهانخواران بودهاند و اولین تیرهای حادثه قلب آنان را نشانه رفته است؛ ولی روحانینماها در کنف حمایت زرپرستان دنیاطلب، مروّج باطل یا ثناگوی ظلمه و مؤید آنان بودهاند.»
ادواردو آنیلی
امام پیشانیاش را بوسید
ادواردو آنیلی، فرزند جیانی آنیلی سناتور و میلیاردر ایتالیایی، صاحب کارخانه ماشینسازی فیات، مالک باشگاه یوونتوس و دهها شرکت دیگر، در ۶ ژوئن۱۹۵۴ در نیویورک به دنیا آمد. در رشته ادیان و فلسفه شرق تحصیل کرد. بیاهمیتی ثروت آنیلی برای ادواردو و تمایلش به اسلام، موجب میشود که پدرش حاضر نشود میراث خانواده را به او بسپارد؛ لذا جیانیآنیلی پسر برادرش را که یک مسیحی بود، بهعنوان جانشین ادواردو تعیین میکند. اولین آشنایی ادواردو آنیلی با تشیع و انقلاب اسلامی ایران از طریق یکی از مصاحبههای دکتر محمدحسن قدیری ابیانه، رایزن سفارت ایران در ایتالیا (در سالهای۵۸ تا۶۱) بوده که از طریق تلویزیون ایتالیا پخش شده که ادواردو پس از شنیدن این مصاحبه برای دیدار با وی به سفارت ایران در ایتالیا مراجعه کرده و همین باعث ارتباط ادواردو آنیلی با ایران شد. او در این دیدار به قدیری گفته بود که چهار سال است مسلمان شده و درخواست دیدارهای بیشتر کرد. او بار اول که به ایران آمد، خدمت حضرت امام ؟ره؟ رفت. در آن ملاقات، حضرت آیتالله خامنهای، آقای هاشمی، سیداحمد خمینی و فخرالدین حجازی حضور داشتند و امام پیشانی او را بوسید. در یکی از این سفرها در هفتم فروردین 1360 در نماز جمعه به امامت آیتالله خامنهای شرکت میکند.
۱۵ نوامبر سال۲۰۰۰ (۲۴ آبان۱۳۷۹) جسد ادواردو در زیر پل «ژنرال فرانکو رومانو» پیدا شد، ظاهر قضیه نشان میداد که وی از روی پل به پایین پرت شده است. ادواردو نگران سوءقصد از سوی صهیونیستها بود و به آقای قدیری گفته بود که آنها او را به خاطر اسلام آوردنش خواهند کشت و قتل او را به خودکشی، حادثه غیرمترقبه یا بیماری نسبت خواهند داد و حتی او را به زور در یک درمانگاه روانی خصوصی ویژه میلیاردرها در نزدیکی مرز سوییس به طور کاملاً مخفی بستری کرده بودند و بالاخره همانطور که خود ادواردو حدس میزد، در ۱۵نوامبر سال۲۰۰۰ (۲۴آبان۱۳۷۹) در یک واقعه مشکوک در سن ۴۶سالگی به شهادت رسید و مرگ او در رسانههای ایتالیا «خودکشی»
خوانده شد.