۱۳۹۷/۰۲/۲۶
۹:۱۸ ب٫ظ

«گفتمان تحولات اخیر عربی کاملا ریشه در ادبیات و رسانه و مدیریت غربی دارد که امروزه همه مردم جهان را پوشش می‌دهد. بنابراین نمی‌توان گفت که صرفا انقلابی مردمی بدون دخالت ابزارهای غربی شکل گرفته است».

هنوز انقلابی صورت نگرفته است

شاعر و منتقد لبنانی «شربل داغر» معتقد است تا زمانی که دست بیگانگان از تحولات و تغییرات اخیر کشورهای عربی کوتاه نشود نمی‌توان گفت که انقلابی صورت گرفته است. داغر که دارای دکترای ادبیات عرب و هنرهای زیبا است وچند دیوان شعری از او منتشر شده است اخیرا کتابی را با عنوان «عربیت و تمدن... رابطه اشتباه میان بیداری، روشنگری و مدرنیت» را نوشته است که در آن اعتقاد دارد تحولات اخیر عربی از پیش برنامه‌ریزی شده بود و نمی‌توان آنها را معجزه یا سحر نامید. وی درباره کتاب خود در گفتگو با الجزیره نت می‌گوید: «وقتی من بسراغ کتابخانه‌های عربی می‌روم به ندرت می‌توانم کتابی را بیایم که در آن انقلاب‌های اخیر و ماهیت آنها و نحوه شکل‌گیری آنها پیش‌بینی شده باشد. گفتمان تحولات اخیر عربی کاملا ریشه در ادبیات و رسانه و مدیریت غربی دارد که امروزه همه مردم جهان را پوشش می‌دهد. بنابراین نمی‌توان گفت که صرفا انقلابی مردمی بدون دخالت ابزارهای غربی شکل گرفته است».

البته این نویسنده پیش‌بینی وقوع تحولات به این شدت و با این سرعت را از سوی محافل غربی غیرممکن دانسته و معتقد است که آنان نیز دچار شوک شدند اما اظهار می‌کند که این یک سیاست جدید است که در دهه اخیر آمریکا و برخی کشورهای اروپایی در پیش گرفته‌اند که با تقویت شبکه‌های اجتماعی مجازی تحولات جهان را در دستان خود درآورند. داغر در کتاب خود با شرح آنچه در مصر و تونس و لیبی و یمن و سوریه و بحرین پیش آمد ثابت می‌کند که هنوز مشخصات یک انقلاب مردمی در این کشورها وجود ندارد و البته اظهار کرده است که در آینده این کشورهای شاهد حرکت‌های دیگری برای شکل‌گیری انقلاب واقعی خود خواهند بود که حضور مجدد مردم در میدان التحریر را می‌توان نمونه آن تحولات جدید دانست.

نکته دیگری که این نویسنده در اثبات عدم وقوع انقلاب‌های عربی بدان اشاره می‌کند این است که هنوز هم احزاب و جریان‌های سیاسی و دینی و ملی فکر می‌کنند که باید تنها و تنها خود و طرفدارانشان در انتخابات رای آورند و صحبت از به تاخیر انداختن انتخابات و شکل‌گیری احزاب که از سوی برخی سیاسیون شنیده می‌شود را ناشی از همان احساس دانست که می‌خواهند از رای آوردن خود مطمئن شوند. لذا به اعتقاد نویسنده تا زمانی که یک حزب و یا جریان خاصی خود را مالک سیاسی انقلاب بداند نمی‌توان قائل به وقوع یک انقلاب مردمی شد که تنها مردم در آن نقش و دخالت داشته باشند.

زمان انتشار : 1390-01-04