در هفتههای اخیر مردم عراق و لبنان در اعتراض به مشكلات اقتصادی با مطالباتی كاملا بر حق به خیابانها آمدهاند. فساد سیستماتیك دولتی مبتنی بر نظامات تقسیمبندی طایفهای، ضعف زیرساختها، بیكاری، تورم، فقر و تضاد طبقاتی در كنار وجود اكثریت سنی جوان جویای كار به یك معضل جدی برای این دو دولت تبدیل شده است. امری كه سیدحسن نصرا... نیز در سخنرانی اخیر خود بر آن صحه گذاشت و این وضعیت را حاصل تراكم مشكلات 30 ساله دانست و بر حق معترضان برای پیگیری اصلاحات اقتصادی و مبارزه با فساد تاكید كرد.
در كنار این موضوع لبنان و عراق در دهههای اخیر بهدلیل دخالت قدرتهای خارجی با تنشهای فراوانی در حوزههای سیاسی و امنیتی مواجه بودهاند. بحرانهایی كه هریك میتواند در حالت عادی نیز نظام یك كشور را برای مدت زمان طولانی از تعادل خارج كند.
شواهد و اسناد متعددی درباره دست داشتن سرویسهای اطلاعاتی امنیتی عربستان، امارات، آمریكا و اسرائیل با پخش تصاویر جعلی و بزرگنمایی برای تبدیل اعتراضات مردمی به آشوب و ناآرامی بهخصوص از طریق رسانههای اجتماعی آشكار شده است.
در انتخابات پارلمانی سال 2018 لبنان و عراق، این دولتها تلاش كردند ضمن حمایت مالی از جریانهای وابسته به خود، هزینههای زیادی نیز برای تخریب ائتلافهای پیروز كه همسو با ایران هستند، انجام دهند. اما پیروزی قاطع چهرهها و ائتلاف گروههای مختلف شیعه، سنی و مسیحی... شكست سنگینی برای آنها رقم زد.
اما اینبار و با درك نفرت شهروندان این كشورها، در سكوت و بدون موضعگیری رسمی در حال كمك مالی جهت ناآرامسازی و متشنج كردن اوضاع سیاسی هستند.
دستاوردهای سیاسی دوستان ایران در لبنان و عراق و در كنار موفقیتهای نظامی در تحمیل شكست به نیروهای تكفیری و اسرائیل و اتصال محور تهران تا شرق مدیترانه آنها را به تكاپو انداخته با صرف هزینههای كلان مالی و رسانهای تلاش كنند با موجسواری رنگ و بوی ضد ایرانی به اعتراضات اخیر بدهند. برای مثال عبدا... النفیسی، تحلیلگر ضدایرانی در توییتی مینویسد: تصمیمات بحران عراق در سركوب معترضان را نه نخستوزیر عادل عبدالمهدی كه اتاق عملیاتی با ریاست قاسم سلیمانی و محوریت فالح الفیاض، ابومهدی المهندس، قیس الخزعلی و الحلبوسی رئیس پارلمان مدیریت میكند!
لذا ایران همانند منفعت راهبردی دوجانبهای كه تاكنون با كمكهای مستشاری سیاسی و نظامی به این كشورها به دست آورده است، بایستی در زمینه اصلاحات و ارتقای همكاریهای اقتصادی نیز ورود كرده و یك برنامه جامع اقتصادی مبتنی بر پیوستهای رسانهای و تبلیغاتی برای ارتقای سطح همكاری با این كشورها با توجه به مزیتهای نسبی خود داشته باشد:
بخش عمدهای از اعتراضات این كشورها به علت ضعف زیرساختهای برق و انرژی است. ایران بهراحتی میتواند با صدور برق و انرژی به این كشورها ضمن انتفاع اقتصادی، مشكلات ریشهای این دو كشور در این حوزه را حل كند. اطلاعرسانی در مورد این موضوع و جریانسازی رسانهای از طریق افكار عمومی میتواند منجر به قراردادهای مهم و راهبردی در حوزه تامین انرژی شود.
در زمینه صدور محصولات و خدمات، با توجه به مصرفی بودن بازار این دو كشور میتوان با یك بازاریابی اقتصادی مناسب با شرط رعایت كیفیت محصول بسیاری از محصولات ایرانی را با قیمت پایینتر نسبت به نمونههای مشابه به این كشورها صادر كرد. ضمن اینكه در بلندمدت تجار عراقی و لبنانی میتوانند پل ارتباطی محصولات و خدمات ایران در سطح منطقه و جهان از جمله در آفریقا و آمریكای لاتین تبدیل شوند.
در زمینه صادرات فناوری و كارآفرینی بهخصوص در خدمات فنی مهندسی، مواد غذایی، راه و ساختمان، صنعت و معدن، سنگهای تزئینی، بهداشت و درمان، حملونقل، كشاورزی، مصالح ساختمانی و... طرحهای فراوانی میتواند توسط بخش دولتی و خصوصی انجام شود.