رسانههای مجازی مرتبط با جریانهای اصلی خبری در قبال پوشش رویداد اربعین چهار سیاست را در پیش گرفتند:
1 ـ بایكوت: پوشش ندادن بزرگترین اجتماع مردمی در جهان.
2 ـ تخریب: سیاه نمایی و سانسور حقایق و مفاهیم والای اخلاقی، انسانی این گردهمایی صلحآمیز . این درحالی است كه هر سال همزمان با روز عاشورا، جستوجوی كلید واژههایی از قبیل عاشورا یا شیعه، تصاویر ناخوشایند اقدامات اقلیت شیعیان از قبیل قمهزنی كودكان، رد شدن از روی آتش یا زنان در زنجیر (تصویر نمادینی از اسارت اهلبیت)... از عراق تا میانمار را بهصورت كلیشه درآورده است.
3 ـ تحریف: رسانههای مغرض تلاش داشتند اینگونه به مخاطب القا كنند این راهپیمایی از یك پشتوانه تاریخی و دینی برخوردار نیست و آن چیزی كه در مورد آن در سالهای اخیر انعكاس داده میشود محصول پروپاگاندای رسانهای و در راستای اهداف نظام ایران جهت بهرهبرداریهای سیاسی است.
4 ـ كماهمیت جلوه دادن: در بسیاری از رسانهها به عمد و در مواردی نیز به سهو این راهپیمایی بزرگ در حد یك جشنواره معمولی و نه یك جریان عمیق معرفتی بازتاب داده شد.
بنابراین ضرورت دارد برای آینده به گونهای برنامهریزی شود كه یك تصویرسازی مجدد درفضای رسانهای از فلسفه عزاداری قیام عاشورا مبتنی بر ویژگیهای عمیق معرفتی، عقلانی، انسانی و صلحجویانه برای مخاطبان مسلمان و غیر مسلمان با فرصت رویداد اربعین صورت گیرد. با توجه به تقابل این گفتمان با جریانهای افراطی سلفی كه از چهره اسلام در رسانههای غرب بازنمایی میشود، اهمیت این امر دو چندان میشود. برای اقدامات موثر رسانهای در جهت ترویج این نگاه میتوان سه سطح از مخاطبان را متصور بود:
1 ـ تلاش برای اصلاح انحرافات عزاداری برخی از شیعیان: جغرافیای اعتقادی شیعه و تكثرات فكری آن فراتر از مرزهای مرسوم است. برداشتی كه در افكار عمومی وجود دارد، تفكیكی میان شیعیان برقرار نمیكند و همه را به یك چشم مینگرد. ضرورت دارد ضمن تلاش جهت افزایش وحدت شیعیان، با انحرافات و اقدامات غلطی كه در عزاداریها صورت میگیرد، در فضای رسانهای مقابله شود.
2 ـ شبههزدایی از اهل سنت: فلسفه این راهپیمایی نه محدود به شیعه كه متعلق به همه مسلمانان است و باید حضور همه طیف ها و فرقههای اسلامی در این رویداد تسهیل شود. رسانههای مغرض تلاش دارند این راهپیمایی را مناسك سازی شیعیان برای كمرنگ كردن حج و در راستای جاهطلبی شیعیان جا بزنند! پوشش هدفمند خدماترسانی اهالی بومی و غیرشیعه به زائران و حضور كاروانهای
اهل سنت از كشورهای مختلف كه تعداد آنها در حال حاضر هم كم نیست، ضرورت دارد.
3 ـ مخاطبان غیرمسلمان: تصاویر نقش اصلی را در تاثیرگذاری بر مخاطبان ایفا میكند. در نشر تصاویر باید به جنبههای مختلف اخلاقی و مفاهیم انسانی این حركت كه تعلقی به دسته یا گروه خاصی ندارد، دقت شود. از آنجا كه بخش عمدهای از محتوای مرتبط توسط كاربران ایرانی منتشر میشود، استفاده از زبانهای مختلف به همراه هشتگهای مناسب (و نه صرفا مذهبی كه پیامها را در اجتماعات مجازی شیعیان كانالیزه میكند)، تاثیر زیادی در گسترش دایره مخاطبان دارد.
استفاده از كلید واژههای اسلام، شیعه و عاشورا در كنار هشتگهای اربعین باعث ارتقای
دیده شدن این محتواها در شبكههای اجتماعی و موتورهای جستوجو میشود و از بار منفی تصاویر و فیلمهای منفی موجود در فضای وب خواهد كاست. تسهیل حضور نخبگان، روشنفكران، هنرمندان و پیروان ادیان دیگر، تاثیر زیادی در ارتقای پوشش رسانهای این حركت دارد. برای مثال برنامه ریزی برای حضور پیروان ادیان دیگر از سراسر دنیا میتواند با محوریت جریانات مسیحی كه در این رویداد بیشترین مشاركت را دارند، صورت بگیرد. همه این موارد ممكن نیست مگر با برنامهریزی مبتنی بر ظرفیتهای مردمی و ورود مستقیم نهادهای دولتی در ایران اثر معكوسی بر این روند مثبت خواهد داشت!