مونا قندیل اگرچه بالغ بر ۴ سال است که به عنوان خبرنگاری شبکه پرس تی‌وی فعالیت می‌کند اما رژیم صهیونیستی دیگر اجازه ورود به بیت المقدس را به او نمی‌دهند.
گفتگوی با خبرنگار پرس‌تی‌وی در رام‌الله:
رژیم صهیونیستی به من دیگر اجازه ورود به بیت‌المقدس را نمی‌دهد
به گزارش الأمه به نقل از تسنیم:
شاید در نگاه اول، خبرنگاری به عنوان شغلی شیرین و لذت‌بخش به نظر آید اما تا زمانی که افراد در این جایگاه قرار نگیرند و بااسترس‌ها، تنش‌ها و دردسرهای آن دست و پنجه نرم نکنند، سختیهای این پیشه را لمس نخواهند کرد. این سختیها زمانی دوچندان می‌شود که یک خبرنگار بخواهد به عنوان خبرنگار جنگ در میادینی که هر لحظه احتمال مجروح و یا حتی کشته شدن وجود دارد، حضور یابد و این وظیفه سنگین را به دوش بکشد.
مونا قندیل، خبرنگار شبکه پرس‌تی‌وی در رام‌الله کرانه باختری است که توانسته با حضور شجاعانه و پوشش درگیری‌ها‌ی این منطقه، چهره واقعی رژیم غاصب اسرائیل را به جهانیان بنمایاند. وی 36 سال دارد و مادر دو فرزند به نام‌ها‌ی لیلیا و علی است. او در کشور لبنان متولد شده و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌ها‌ی زبان انگلیسی و مدیریت کسب و کار گذراند.
نمی‌توانستم بدون حجاب جلوی دوربین ظاهر شوم!
مونا قندیل در سن 19 سالگی کار خود را به عنوان مترجم در شرکت‌ها و گروه‌های بین المللی آغاز کرد و طولی نکشید که در کسوت خبرنگار، کار در خبرگزاری‌ها و وب‌سایت‌های خبری را آغاز کرد. وی که بالغ بر چهار سال است با شبکه بین المللی پرس تی‌وی کار می‌کند، در رابطه با نحوه شروع این همکاری به خبرنگار فرهنگی تسنیم، گفت: پیش از آن‌که به پرس‌تی‌وی بیایم، در یک شبکه خبری دیگر کار می‌کردم که از شرایط کار در آن راضی نبودم و به دنبال محل جدیدی برای کار بودم. یکی از مشکلاتی که با آن شبکه داشتم، مسأله پوشش و حجاب من بود به طوری که اغلب شبکههای خبری ترجیح می‌دهند تا خبرنگارانشان بدون پوشش کامل در مقابل دوربین ظاهر شوند. این مسأله مرا آزار می‌داد و با توجه به اینکه یکی از دوستانم در شبکه العالم کار می‌کرد، از او خواستم تا من را به شبکه پرس‌تی‌وی معرفی کند. در واقع، پرس‌تی‌وی همان شبکه‌ای بود که در آن احساس آرامش می‌کردم و می‌توانستم با حجاب خود در آن به شغل خبرنگاری ادامه دهم. پس از گذراندن حدود چند ماه دوره آزمایشی، توانستم نظر مدیران این شبکه را جلب و کار خود را آغاز کنم.
پاسخ من به تمامی پیشنهادها «نه» بود
وی در ادامه افزود: پس از شروع به کار در پرس‌تی‌وی، پیشنهادهای متعددی از سوی شبکههای مطرح خبری به من داده شد که پاسخ من به تمامی‌این پیشنهادها «نه» بود. من اکنون خود را به عنوان عضوی از خانواده پرس‌تی‌وی می‌دانم و رابطه خوب و دوستانه‌ای را با تمامی‌همکارانم حتی در تهران دارم. من در این‌جا می‌توانم به صورت آزادانه در خصوص موضوعات مختلف نظر بدهم که این موضوع کمک می‌کرد که بتوانم کارم را به بهترین شکل انجام دهم.
امکان داشت هر اتفاقی برایم بیفتد
مونا قندیل با اشاره به سختیهای شغل خبرنگاری، خاطرنشان کرد: به طور کلی، خبرنگاری شغلی سخت به حساب می‌آید، بویژه آن‌که بخواهید این کار را در سرزمین‌ها‌ی اشغالی انجام دهید چرا که نه تنها نیروهای اشغالگر سعی می‌کنند تا از ورود شما به مناطق درگیری جلوگیری کنند، بلکه هر لحظه امکان دستگیر، مجروح و یا کشته شدن نیز وجود دارد. اگرچه بالغ بر 4 سال است که به عنوان خبرنگاری شبکه پرس‌تی‌وی فعالیت می‌کنم، اما نیروهای رژیم اسرائیل، دیگر اجازه ورود به بیت‌المقدس را به من نمی‌دهند. این حق من و دیگر مردم ساکنان کرانه باختری است که بتوانیم به بیت المقدس و دیگر بخش‌هایی که اکنون اشغال شده، برویم.
مردم پرس‌تی‌وی را با شبکههای خبری جهانی مقایسه می‌کنند
خبرنگار پرس تی‌وی در رام الله با بیان اینکه بازخوردها در شبکههای اجتماعی نشان می‌دهد که بسیاری از مردم پرس‌تی‌وی را دنبال می‌کنند، تأکید کرد: شبکه پرس‌تی‌وی همواره مسائل مربوط به فلسطین را در اولویت‌ها‌ی خود قرار داده و سعی کرده تا تجاوزات رژیم اشغالگر اسرائیل و ظلمی‌را که به مردم فلسطین می‌شود، به تصویر بکشد. چنین رویکردی سبب شده تا بسیاری از کشورهای جهان، نسبت به فلسطین حساس شوند و با مردمی‌که به آن‌ها ظلم شده همدردی کنند. همچنین، بازخوردی که از گزارش‌ها‌ی خود در شبکههای اجتماعی دریافت می‌کنم، نشان می‌دهد که بسیاری از مردم مردم پرس‌تی‌وی را دنبال و با دیگر شبکههای خبری جهانی مقایسه می‌کنند و این شبکه را به دلیل پوشش صادقانه اخبار نسبت به دیگر شبکه‌ها ترجیح می‌دهند.
هرکس مرا می‌دید، فکر می‌کرد این شهید یکی از بستگان من است
مونا قندیل در پایان ضمن ابراز امیدواری نسبت به نتیجه‌بخش بودن مقاومت فلسطینی‌ها عنوان کرد: تقریبا 15 سال است که به کار در حوزه رسانه مشغول هستم و در مدتی که در رام‌الله برای پرس‌تی‌ی کار کردم، شاهد جنایات زیادی از سوی رژیم اسرائیل بودم. روزهایی را به یاد دارم که بر پیکر شهدای فلسطینی آن‌چنان گریه می‌کردم که هرکس مرا می‌دید، فکر می‌کرد این شهید یکی از بستگان من است. باید بگویم که خبرنگاری در رام‌الله بسیار دشوار است چرا که به عنوان مثال، نیروهای اسرائیلی حتی به خبرنگارانی که با لباس مخصوص در مناطق جنگی حضور دارند، رحم نمی‌کنند و از هر وسیله‌ای برای ممانعت از بازتاب جنایت‌هایشان در فضای بین‌المللی استفاده می‌کنند.
