هرچند وزارت امور خارجه و دولت جمهوری اسلامی تا کنون اقدام خاصی در قبال مردم مسلمان و بی پناه بحرین انجام نداده اما لازم است از این بی تحرکی و انفعال محض خارج شود و در خور شان و جایگاه انقلاب و نظام جمهوری اسلامی دست به یک رشته اقدامات دیپلماتیک با هدف کاستن از شدت فشارها و خشونت

یادداشت/وزارت خارجه در قبال بحرین چه باید کند؟

بدیهی است که مردم مسلمان بحرین بعد از خدا چشم امیدشان به جمهوری اسلامی باشد. آن هم در شرایطی که صهیونیست‌ها با بهره‌گیری از آل سعود و به گمان خود مشغول ریشه کنی تشیع در بحرین ‌اند! وقتی هر آنچه رنگ و بویی از تشیع دارد هدف آتش خشم سعودی های صهیونیست قرار می گیرد (از مسجد و حسینیه و تابلوی مزین به نام مبارک «حسین» گرفته تا زن و کودک و روحانی و پزشک و ...) تا آنجا که صدای اعتراض "کاترین اشتون" و اتحادیه اروپا به نقض حقوق بشر در بحرین را بلند می کند مردم بحرین اگر به جمهوری اسلامی امیدوار نباشید پس چه باید کنند؟ به هر حال حسین بن علی علیه صلوات الله نیز فریاد "هل من ناصر" سرداد! حتماً خدا پشت و پناه محرومان است و حتماً امام عصر (عج) یاور شیعیان بحرینی اش بوده و خواهد بود اما ما هم وظیفه‌ای داریم! لااقل به اندازه ادعاهایمان!

هرچند وزارت امور خارجه و دولت جمهوری اسلامی تا کنون اقدام خاصی در قبال مردم مسلمان و بی پناه بحرین انجام نداده اما لازم است از این بی تحرکی و انفعال محض خارج شود و در خور شان و جایگاه انقلاب و نظام جمهوری اسلامی دست به یک رشته اقدامات دیپلماتیک با هدف کاستن از شدت فشارها و خشونت‌ها بر علیه مردم بحرین بزند.

یکی از این اقدامات می‌تواند تشکیل فوری یک کنفرانسی بین‌المللی با حضور ایران، عراق، ترکیه، نمایندگان انقلابیون بحرین، نمایندگان سازمانهای حقوق بشر و حتی نماینده‌ای از اتحادیه اروپا و سازمان ملل (درحد دبیر کل و یا نماینده او) درجهت بررسی حوادث بحرین و تلاش برای خاتمه دادن به موج فزاینده خشونتها و سرکوب ملت بحرین باشد.

تشکیل این کنفرانس در شکل حداقلی آن موجب جلب توجه افکار عمومی جهان به حوادث بحرین خواهد شد و سکوت رسانه‌ای در این باره را خواهد شکست! چرا که تشکیل چنین اجلاسی و اخبار آن را نمی‌توان بایکوت کرد! و همین نکته آل سعود و آل خلیفه را در ادامه مسیر وحشیانه اشان با مشکل مواجه خواهد کرد.

تعلق خاطر مردم عراق و اراده دولت ترکیه به اضافه تمایل هماهنگ و اساسی ملت و دولت اسلامی ایران در کنار حضور معارضان بحرینی و سازمانهای حقوق بشری و حتی نمایندگان اتحادیه اروپا و سازمان ملل و وظایف ذاتی این دستگاه‌ها نه تنها موجب الگوی مردم مظلوم بحرین را فراهم خواهد آورد بلکه به آل سعود و آل خلیفه خواهد فهماند که دیگر با یک مملکت تنها و بی‌پناه مواجه نیستند!

اگر دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی قادر به تشکیل سریع چنین کنفرانسی نباشد، بایستی در اصل وجود آن شک کنیم! اگر این دستگاه عریض و طویل در مواقع لزوم (مانند امروز!) به کار نیاید پس به چه کار می‌آید؟

شان، توان و جایگاه انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلام حتی در نگاه دشمنان آن بسیار بیشتر از تشکیل چنین کنفرانس‌هایی است! اما چه کنیم که فعلاً تشکیل چنین نشستی از سوی وزارت امور خارجه ایران اسلامی افق مطلوب ماست! شاید اگر تفکر اسلامی انقلابی بر ساختار وزارت امور خارجه حاکم بود آنگاه تشکیل چنین نشست‌هایی به یک اشاره این دستگاه انجام می‌گرفت!

زمان انتشار : 1390-01-01