خرده‌روایت‌های جاسوسی و ترور در رژیم اسرائیل با استفاده از رسانه و هنر، برگرفته از کتاب «برخیز و اول تو بکُش»

شناخت ما از تاریخ، وضعیت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مناسبات داخلی رژیم اشغالگر قدس، بسیار محدود است. بخشی از این مسأله به راهبرد جمهوری اسلامی در به رسمیت نشناختن رژیم غاصب اسرائیل برمی‌گردد اما بخش دیگر آن محصول محرمانگی استراتژیکی است.

آیا عربستان‌سعودی در ایجاد فضای باز فرهنگی از جمهوری اسلامی ایران جلو افتاده است؟

این روزها بازار مقایسه ایران و عربستان در مسائل فرهنگی خصوصا بر محور آزادی‌های زنان، داغ‌داغ است. درست به موازات اینکه تنش‌های حوزه زنان در کشور ما تحت عناوینی چون حقوق و آزادی بالا می‌گیرد، الگوی دیگری در منطقه به نام عربستان، شعبده جدیدی در ایجاد فضای باز فرهنگی، رو می‌کند.

همزمان با افزایش فشارهای رژیم صهیونیستی بر صاحبان مناطق اشغال‌شده در فلسطین، هنر و مقاومت هر روز بیشتر در دستان مبارزان فلسطینی با هم تلفیق می‌شوند.

مردم ایران و بوسنی و هرزوگوین با کشف و درک ریشه های فرهنگی مشترک با زبان هنر هایی چون شعر و موسیقی متمادی پیوندی دیرینه یافتند و طی سال های اخیر اراده مقامات دو کشور نیز معطوف به گسترش همکاری دوجانبه بوده است.

جوانان ليبيايي با سلاح هنر به جنگ معمر قذافي ديكتاتور اين كشور رفتند و ترانه حماسي سرودند.

مهم‌ترین مشکل هنرمندان عرصه موسیقی در عربستان سعودی، نبود حمایت‌های دولتی در این زمینه می‌باشد. افزون بر نبود حمایت‌های دولتی برای نشر کارهای هنری انجام شده، نیروهای امنیتی عربستان این اجازه را دارند که مانع از استفاده آلات موسیقی در محافل شادی شهروندان عربستانی بشوند و به عنوان

گروه «ناس الغیوان» تاکنون شعرهای بسیاری را با هدف مبارزه علیه ستم و تلاش در جهت ایجاد صلح جهانی اجرا نموده است. مبارزه با نابرابری‌های اجتماعی، فساد سیاسی در میان دولتمردان عرب و پرداختن به موضوع مهم فلسطین مضامین مختلف سروده‌ها و کارهای این گروه را تشکیل می‌دهد.