خانه » اخبار » اشک پیرزن ابیانه ای و آهنگ « ابیانه » در ترکیه
۱۳۹۷/۱۱/۲۸
۸:۳۸ ب٫ظ
جوشکون کارادمیر، موسیقی دان و خواننده ترکیه ای گفت: در آخرین سفرم به ایران در روستای ابیانه کاشان مهمان مادر پیری شدم و برای قدردانی برایش ساز زدم. پیرزن از نوای ساز اشک ریخت و من نیز به همراه او گریستم، این حادثه الهام بخش یکی از آهنگ هایم به نام ابیانه شد.
کارادمیر که در زمینه موسیقی سنتی و محلی مناطق مختلف تحقیق می کند در نشستی با عنوان تولید مشترک در موسیقی ایران و آناتولی در استانبول این مطلب را عنوان کرد.
وی در این نشست که با حضور اساتید و صاحب نظران برجسته در استانبول برگزار شد ضمن تبیین نقاط مشترک در فرهنگ های ایران و ترکیه به تشریح موسیقی نواحی ایران پرداخت.
این استاد برجسته موسیقی ترکیه با بیان اینکه منظور از موسیقی سنتی در ایران متفاوت از موسیقی مربوط به نواحی دیگر چون خراسان و آذربایجان است، اظهار داشت: موسیقی ایرانی فقط موسیقی سنتی نیست، هرچند تلاش می شود شکل خاصی از موسیقی به عنوان موسیقی ایرانی عرضه شود.
کارادمیر که در مرکز فرهنگی سالت گالاتا (Salt Galata) سخن می گفت، ادامه داد: ما با شناختی که از موسیقی ایران کسب کردیم به این موضوع آگاهی پیدا کرده ایم.
وی با اشاره به این که برای معرفی انواع موسیقی های دیگر برنامه هایی در دست اجرا داریم، افزود: برای انجام کاری مشترک باید از طرف مقابل نیز شناخت کافی بدست آورید به همین دلیل من سفرهای متعددی به مناطق مختلف ایران داشته ام.
کارادمیر تصریح کرد: باید برای شناخت فرهنگ موسیقیایی یک کشور به آن سرزمین گام نهاد و با زبان و فرهنگ و شیوه زندگی مردمان آن آشنا شد. بعد از این مرحله می توان شروع به فهم موسیقی آن مردمان کرد وگرنه کار مشترک تولید شده مصنوعی از آب در می آید.
وی با بیان اینکه موسیقی در تلاش است تا محدودیت مرزها را بردارد و انسان ها را با هم یکی کند، گفت: از طرف دیگر موسیقی آینه سرشت سیاسی اجتماعی و تاریخی هر جامعه ای است.
این موسیقی شناس تُرک در خصوص آشنایی اش با موسیقی در ایران گفت: من خود را محدود به موسیقی شرقی یا ایرانی نکرده ام و سعی میکنم تا حد توان با فرهنگ های مختلف ارتباط برقرار کرده و بده بستان های فی مابین را کشف کنم. من از طریق محمدرضا شجریان با موسیقی کلاسیک ایران آشنا شدم. انتشار آلبوم با موضوعیت این نوع موسیقی گام نخست بود.
کارادمیر در خصوص پروژه آتی خود اظهار داشت: با علی قمصری پروژه ای را با نام عشق سیم ها در دست اجرا داریم که طی آن نوازندگان ساز در نواحی مختلف فرهنگی در ایران و آناتولی را گرد هم خواهیم آورد، چرا که موسیقی فولکلوریک در مناطق مختلف ایران شباهت های بیشتری به انواع آن در ترکیه دارد.