بخش فرهنگ، گمشده اصلی نظام مغرب و در کل نظام‌های عربی کنونی است. اگر دولتمردان عربی به فرهنگ و دین کشور خود بیشتر اهمیت می‌دادند، شاهد وقوع چنین انقلاب‌هایی نمی‌شدند
این نویسنده بزرگ جهان عرب در سکولارترین کشور عربی و در همسایگی اروپا مهد جدایی دین از سیاست بیان می‌کند که: «دموکراسی که من در کتابم به آن اشاره کردم تنها یک امتیاز برای یک کشور اسلامی نیست، بلکه ضرورت اسلامی بودن یک کشور است. آنگاه که ما در تمام تصمیم‌گیری‌های سیاسی و حتی اقتصادی خود، معیارهای فرهنگی و دینی خود را نیز درنظر بگیریم، می‌توانیم بگوییم که به نظر و خواست مردم نیز توجه داشته‌ایم».
گفتنی است که کتاب «مغرب: کدام منشور مردم‌سالاری؟» توسط انتشارات «ملتقی الطرق» شهر کازابلانکا، بزبان فرانسوی چاپ شده و همچنین کتابی دیگر از همین نویسنده با عنوان «ائتلافی برای فرهنگ» نیز زیر چاپ است که بعنوان بخش دوم از کتاب مردم‌سالاری شناخته می‌شود. سخنان اخیر لعبی بازتاب بسیار گسترده‌ای در محافل خبری و فرهنگی جهان عرب داشته است، زیرا مغرب در دهه اخیر در قلب تحولات فرهنگی و فکری جهان اسلام قرار گرفته است و هر گونه اظهارنظری از سوی اندیشمندان و نظریه‌پردازان این خطه، مورد توجه تمام محافل عربی و از سمتی دیگر غربی قرار می‌گیرد. عبداللطیف لعبی در ماه‌های اخیر پس از وقوع انقلاب‌های عربی، فعالیت گسترده‌ای برای برپایی سخنرانی‌ها مختلف در دانشگاه‌های داخل و خارج کشور مغرب آغاز کرده است و در بیشتر آنها لزوم ایجاد یک انقلاب فرهنگی در کشور مغرب را مورد بررسی قرار می‌دهد. این نویسنده مسلمان، در دهه هشتاد بدلیل مصاحبه با مجله انفاس و نقد اندیشه خلیفه‌محوری نظام پادشاهی حسن دوم، به زندان افتاد و از همان موقع به چهره‌ای انقلابی و اثرگذار در میان اقشار فرهنگی و فکری مغرب تبدیل گشت. «عهد بربریت»، «روش محاکمه»، «آفتاب برخواهد آمد»، «دیوانه آرزوها»، «روزنوشت‌های قلعه منفی» از جمله آثار وی است.
