این
کتاب را نویسنده، روزنامه‌نگار و
هنرمند کرد مهاجر پیشکو ناکام
ترجمه کرده‌است.
مترجم در مقدمه
کتاب که به شمارگان هزار نسخه منتشر شده دربارهٔ انگیزه‌هایش در انتخاب قبانی برای
ترجمه شعرهایش از میان دیگر شعرا می‌گوید «اشعار رمانتیکش که در خود آتشفشانی از احساسات جوشان انسانی دارد. همچنین مضامین و افکار و ایده‌های پیشروانه‌ای که عرضه می‌کند که همه با هرچه
دیکتاتوری و نظام‌های قبیله‌ای و مرتجع واپس مانده‌است مخالفت می‌کنند. او به شکستن قید و بندهای فرسوده دعوت می‌کند و تحقق برابری و
عدالت بین انسان‌ها. انگیزه بزرگ من برای
ترجمه صدتا از زیباترین شعرهای قبانی اینها بود. او که همیشه واژه‌ها و تعابیرش در ذهن بسیاری از عاشقان شعرهایش تکرار می‌شوند».
مترجم ناکام در مقدمه می‌نویسد «در نهایت وسواس ابیات و کلمات آن اشعار برگزیده را
ترجمه کردم. با دقتی بسیار از کلمات کردی استفاده کردم که به جای کلمات
عربی مشابه خود بنشینند. با الحان لفظی تقریباً مطابق تا اشعار
ترجمه شده معانی خود را حفظ کنند و اهداف و تعابیر و سبک ظریف و روان به گونه‌ای که برای خواننده
کرد چنین برسد این اشعار اساساً به
زبان کردی نوشته شده‌اند».
در ابتدای
کتاب ۳۱۸ صفحه‌ای در قطع متوسط،
نویسنده و رمان‌نویس
کرد شیرزاد حسن متنی مطول نوشته و در آن گفته
نزار قبانی موفق شد مکتب شعری خاصی تأسیس کند که در سبک
ادبی محکمش از دیگر مکاتب شعری تمییز می‌یابد. او موفق شد پس از شکست عرب‌ها در
جنگ ژوئن سال ۱۹۶۷نوع
شعر و ادبیاتش را با
انتقاد گزنده و تند از همه مسببان آن شکست، تغییر دهد».
مهم‌ترین اشعاری که در این
کتاب وجود دارند عبارتند از: «انا وهم/من یک توهم»، «التمساح»، «المسرح/صحنه»، «استراحه المقاتل/استراحت جنگجو»، «ثوره الدجاج/انقلاب مرغ‌ها» و...
منبع:
شرق الاوسط
