پس از تلاش یکساله، که برخی از سوریهای مقیم در کشورهای مختلف مقصد پناهندگی، در کار کردند، تندیس برنجی
ابوالعلا المعری آماده شد. این تندیس توسط
هنرمند معروف، عاصم باشا، با حمایت از
هنرمندان اسپانیایی، در کارگاهی در کارتاژ، تهیه شد.
این تندیس برای
نمایش در پایتختهای
تاریخی اروپایی، که
تاریخ هنری و
فرهنگی برجسته دارند، آماده است. سازمان «ناجون» (نجاتیافتگان)
سوری اعلام
کرد که برای این کار با شهرداریهای شهرهای مختلف اروپایی
مذاکره کرده تا بدین وسیله این تندیس در این کشورهای بگردد و به یاد جهانیان بیاورد که سوریها همچنان منتظر برقراری
صلح و
محاکمه مجرمان و
جنایت کاران
جنگ سوریه، هستند.
سازمان «ناجون» بیان
کرد که رسالت ما «مبارزه با گریختن از محاکمه، از طریق
هنر و
اندیشه و
رسانه و قانون، است».
این یک
پیروزی موقتی است که نماد آن تندیس «چهره معری» است.
پیروزی مردمی قربانی جنگ یک
رژیم بر علیه
ملت خود. رژیمی که همه
مزدوران آدمکش جهان را گردآورد تا در
سوریه بر ضد
ملت بستیزند و این کشور را به باتلاق افراطگری و مرگ تبدیل کنند.
سیاربودن این تندیس و چرخش آن در شهرهای اروپایی مختلف، به اصحاب
دموکراسی اروپایی یادآوری میکند که سوریها در
انتظار مفرط
صلح هستند، و این تندیسِ اهداشده به
شهدا و جانباختگان
جنگ سوریه را، که توسط هزاران
سوری حمایت
مالی و معنوی شده، سمبلی برای
بازگشت به
وطن جعل کردند. این سمبل همچنان نمادی از آنهایی است که در
انتظار آزادی از زندانها و زجر و عذاب هستند.
تندیس
شاعر ضد
خشونت در
انتظار بازگشت به
سوریه است؛ منتظر
بازگشت به زادبوم شاعر، معره النعمان، در شمال
سوریه است که جسد آن
شاعر بزرگ را در
آغوش دارد.
«تندیس چهره المعری» سمبل فرد
سوری آواره است که اینک پرسش از استمرار آوراگی خود میکند؟