مراسم اولین سالگرد شهید موسوی گردریزی ملقب به چمران افغانستان با حضور امام جمعه اهواز و خانواده‌های شهدا برگزار شد.
وحید جلیلی: باید مرز‌ها را برداریم و یک آرمان‌گرایی اسلامی ایجاد کنیم/ اهدای هدیه امام خامنه‌ای به خانواده شهید «محمد علیشاه موسوی»
به گزارش الأمه:
مراسم اولین سالگرد شهادت «سید محمد علیشاه موسوی گردیزی» مقلب به «چمران» افغانستان، امروز (جمعه) با حضور حجت‌الاسلام «میراحمدرضا حاجتی» امام جمعه موقت اهواز، «وحید جلیلی» مسئول دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، حاج «رحیم احمدی روشن» پدر شهید «مصطفی احمدی روشن»، دوستان و همرزمان این شهید والامقام و عموم مردم خصوصا مهاجران افغانستانی، در موسسه فرهنگی شهدای هفتم تیر واقع در چهار راه سرچشمه تهران برگزار شد.
باید مرز‌ها را برداریم و یک آرمان‌گرایی اسلامی ایجاد کنیم/ چمران افغانستان یکی از الگو‌های فعالان انقلابی است
در این مراسم، «علی واحدی» یکی از همرزمان شهید «سید محمد علیشاه موسوی» طی سخنانی، با اشاره به اینکه از سال ۱۳۵۴ با نهضت امام خمینی (ره) در ارتباط بودم، اظهار داشت: همراه با شهید موسوی سال ۱۳۵۶ وارد دانشگاه علوم پزشکی کابل شدیم و خیلی مشتاق نهضت اسلامی امام خمینی (ره) بودیم. آن زمان دو بلوک شرق و غرب بر جهان سیطره داشت و به ما مسلمانان توهین می‌کردند و می‌گفتند تاریخ مصرف اسلام به پایان رسیده است.
وی افزود: شهید موسوی یک جزوه از نظریه حکومت اسلامی امام خمینی (ره) را به ما داد و ما دیدیم که این حکومت استقلال و عدالت را به ارمغان می‌آورد. به همین دلیل شد که ما تصمیم گرفتیم تا نیرو‌های مسلمان را جذب کنیم؛ وقتی ما طرح حکومت اسلامی امام خمینی (ره) را ارائه کردیم، توسط همه گروه‌های شیعه و سنی مورد استقبال قرار گرفت.
همچنین در این مراسم، شاه حسین موسوی یکی دیگر از همرزمان شهید موسوی، طی سخنانی با اشاره به خصوصیات رفتاری این شهید والامقام، اظهار داشت: شهید موسوی چه قبل از فرماندهی و چه بعد از فرماندهی خود در جبهه‌های مقاومت، عقیده مستحکمی به اهل بیت (ع) داشت؛ وی در عملیات‌ها به اهل بیت (ع) توسل می‌کرد و اسم رمز شب‌ها را فقط از اسامی چهارده معصوم و اسامی اسلامی می‌گذاشت.
وی افزود: شهید موسوی خیلی به وحدت خصوصا بین شیعه و چه بین سنی معتقد بود؛ وی در کنار کار نظامی بسیار به کار فرهنگی مشتاق بود و شب‌ها وقتی به عملیات می‌رفتیم درس احکام و قرآن می‌خواندیم و می‌گفت: اگر معرفت به اسلام نداشته باشیم، مبارزه با کمونیست‌ها معنا ندارد.
همچنین در این مراسم «محمد سرور رجایی» یکی دیگر از همرزمان شهید موسوی، اهمیت به وحدت و شجاعت را از ویژگی‌های رفتاری شهید موسوی دانست که باعث شد وی در برابر دشمن خصوصا در زندان‌ها مقاومت کند.
وی افزود: شهید موسوی همیشه می‌گفت: بخشی از خاطرات زندان گوانتانامو را به خاطر دل خانواده و دوستانم که از سختی‌های ما اذیت نشوند به زبان نیاوردم.
رجایی گفت: شهید موسوی در ایران و در جریان دفاع مقدس و نیز در افغانستان محور وحدت و شجاعت بود؛ وقتی از وی پرسیدند که برای ایرانی‌ها از افغانستان و برای افغانستانی‌ها از ایران چه سوغاتی آوردی، گفت که من از جبهه ایران برای مجاهدان افغانستانی شعارنویسی، پیشانی‌بند و پارچه‌نویسی را به سوغات آورده و از افغانستان نیز برای رزمندگان ایرانی، قناعت را به سوغات آورده‌ام.
در ادامه این مراسم «وحید جلیلی» مسئول دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، طی سخنانی، شهید موسوی را یکی از الگو‌های برجسته برای همه فعالان انقلابی دانست که می‌خواهند زیر پرچم اسلام ناب محمدی فعالیت کنند و اظهار داشت: وی فرد جامعی بود و علی‌رغم اینکه دارای روحیه حماسی بود و در جبهه‌های مبارزه با روس‌ها، دفاع مقدس و زندان گوانتانامو بود، من هیچ‌وقت چهره‌اش را بدون لبخند ندیده بودم و تواضعی در این شهید وجود داشت که انسان را شرمنده می‌کرد.
وی شهید موسوی را مانند شهید چمران عنوان کرد که در کنار علم به مردم خدمت می‌کرد.
وحید جلیلی همچنین با بیان اینکه اروپایی‌ها در دو جنگ جهانی ده‌ها میلیون نفر از همدیگر را کشته‌اند و اختلاف زیادی هم با هم دارند؛ اما اتحادیه اروپا را تشکیل داده‌اند، تأکید کرد: این در حالی است که ما همچنان درگیر اختلافات هستیم؛ ما باید در آینده نه‌چندان دور مرز‌های خود را برداریم و باید یک آرمان‌گرایی اسلامی ایجاد کنیم.
در پایان این مراسم از ۳۵ شهید نمازگزاری که در کنار شهید «سید محمد علیشاه موسوی» به شهادت رسیده‌اند تجلیل شد، همچنین در این مراسم پدر شهید «احمدی روشن» قرآن هدیه رهبر معظم انقلاب اسلامی را به خانواده شهید موسوی اهدا کرد.
سید محمد علیشاه موسوی ملقب به «چمران» افغانستان، سال ۱۳۳۸ در شهر گردیز واقع در ولایت پکیتا افغانستان متولد شد.
وی در تشکیل انجمن دانشجویان مسلمان در دانشگاه علوم پزشکی کابل برای مقابله با حاکمان کمونیست وقت این کشور نقش به‌سزایی داشت.
سید محمد علیشاه موسوی سال ۱۳۵۹ به ایران می‌آید و جذب کمیته بهداشت و درمان قزوین می‌شود و سال ۱۳۶۰ به ایرانشهر می‌رود و پس از مدتی جذب جهاد سازندگی اراک می‌شود و داوطلبانه به جبهه‌های حق علیه باطل می‌رود. وی سال ۱۳۶۱ برای مقابله با نیرو‌های اشغالگر روسی به کشور خود باز می‌گردد و به‌عنوان فرمانده مجاهدین جبهه مرکزی گردیز انتخاب می‌شود و در این مسیر سال ۱۳۶۵ از ناحیه گردن جانباز می‌شود.
سید محمد علیشاه موسوی سال ۱۳۶۸ بعد از رحلت امام خمینی (ره)، نامه‌ای به امام خامنه‌ای می‌نویسد و با ایشان بیعت می‌کند.
وی سال ۱۳۶۹ وارد دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌شود و پس از اخذ مدرک دکترای پزشکی، سال ۱۳۸۱ به افغانستان بازمی‌گردد و به لویه جرگه (مجلس بزرگان افغانستان) راه می‌یابد.
این مجاهد خستگی‌ناپذیر بعد از سفر حج سال ۱۳۸۲ در راه بازگشت در مسیر کابل مورد استقبال پرشور مردم قرار گرفت، به‌طوری‌که کاروان نظامیان آمریکایی مجبور شد کنار جاده بایستد. بعد از آن رویارویی، ۲۲ مرداد سال ۱۳۸۲ نظامیان آمریکایی محمد علیشاه موسوی را به اتهامات واهی دستگیر و به زندان خود در بگرام و سپس به زندان گوانتانامو منتقل می‌کنند و وی را زیر شکنجه‌های سخت قرار می‌دهند.
این مجاهد خستگی‌ناپذیر، بعد از تحمل ۴۳ ماه اسارت در زندان‌های مخوف آمریکا، آزاد و به زادگاهش باز می‌گردد. وی پس از آزادی از زندان، خاطرات خود را در کتابی با عنوان «حقایق ناگفته از زندان گوانتانامو» منتشر می‌کند.
سید محمد علیشاه موسوی سرانجام پس از عمری مجاهدت، در جریان حمله انتحاری در مسجد صاحب‌الزمان (عج) به همراه ۳۵ نمازگزار دیگر به شهادت می‌رسد.
