در استان «الأقصر»، واقع در جنوب مصر، مکتب‌خانه‌ای قرآنی با امکاناتی بسیار ساده و ابتدایی وجود دارد که تاکنون مهندسان و پزشکان زیادی در مصر آموزش اولیه خود را در این مرکز گذرانده‌اند.
مکتبخانه قرآنی «الأقصر» مصر؛ مرکزی نخبه‌پرور با ابتدایی‌ترین امکانات
به گزارش الأمه:
در کشور مصر با وجود مراکز و مدارس جدید در زمینه آموزش قرآن و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین در این زمینه، هنوز مکتب‌خانه‌های قدیمی و سنتی هستند که با امکاناتی بسیار ساده و ابتدایی و به شیوه‌ای قدیمی به کودکان قرآن را آموزش می‌دهند.
در همین راستا، پایگاه خبری «صدی البلد» مصر به سراغ یکی از این مراکز سنتی و آموزش قرآن رفته که در روستای «حاجر اقاله» شهر «قرنه» واقع در غرب استان «الأقصر» مصر قرار دارد. استاد این مکتبخانه قرآنی که یکی از قدیمی‌ترین مراکز سنتی آموزش قرآن در استان الأقصر، واقع در منطقه صعید جنوب مصر، است شیخ بدوی احمد ابوالحسن ابراهیم، پیرمردی ۷۲ ساله است که ۴۰ سال از عمر خود را برای آموزش قرآن به کودکان صرف کرده است.
در این مکتبخانه کودکان علاقه‌مند به یادگیری قرآن در اتاقکی گلی و با ابتدایی‌ترین امکانات گرد این مرد کهنسال جمع می‌شوند و شیخ ابراهیم حفظ قرآن را به آنها آموزش می‌دهد.
این مکتبخانه که شامل اتاقکی ساخته‌شده از خشت گلی است همه‌روزه پذیرای شمار زیادی از کودکان ساکن روستاست که برای آموزش قرآن بدانجا می‌آیند و این مرکز به نوعی آموزش سنتی قرآن در گذشته مصر را یادآوری می‌کند.
استفاده از ابتدایی‌ترین امکانات
کودکان این مکتبخانه از ابزارهای ساده‌ای برای یادگیری کلام وحی و حفظ آن استفاده می‌کنند، به طوری که آنها صفحاتی فلزی را به صورت لوح‌هایی برای کتابت آیات قرآن استفاده می‌کنند و هر آیه‌ای را که می‌آموزند روی آن صفحه یادداشت می‌کنند.
شیخ بدوی احمد ابوالحسن ابراهیم در این باره می‌گوید: «۴۰ سال است که به کودکان این روستا قرآن یاد می‌دهم و تاکنون پزشکان و مهندسان زیادی در کودکی نزد من قرآن و نوشتن و خواندن آموخته‌اند».
بنا به گفته این استاد، کودکان از سه سالگی نزد او می‌آیند و مقدمات نوشتن را می‌آموزند و پس از آن قرآن کریم را فرامی‌گیرند.
آموزش رایگان
استاد ابراهیم درباره آموزش قرآن به کودکان خانواده‌های بی‌بضاعت می‌گوید: «من برای کودکان خانواده‌های فقیر که نمی‌توانند ابزار و وسایل نوشتن را تهیه کنند، ورقه‌های فلزی را جمع‌آوری و آنها را شست‌وشو می‌دهم تا آماده نوشتن شوند. سپس نی‌های ذرت را جمع می‌کنم و از آنها قلم می‌سازم و با اندکی مرکب (جوهر) می‌توان از این قلم‌ها در نوشتن استفاده کرد».
استاد ابراهیم درباره علاقه‌اش به کودکان اظهار می‌کند: «من کودکان را خیلی دوست دارم. به همین دلیل آنها را در خانه‌ام و در اتاقی فرسوده و ساخته‌شده از خشت‌های گلی به حضور می‌پذیرم و در برابر آموزش قرآن به آنها مزد بسیار ناچیزی دریافت می‌کنم که چیزی حدود ۵ تا ۱۰ پوند مصری در ماه است. البته به کودکان فقیر یا ایتام قرآن را رایگان آموزش می‌دهم و با شهریه‌ای که دریافت می‌کنم برای حفظ قرآن کودکان نسخه‌های قرآن خریداری می‌کنم».
پویش مردمی
از سوی دیگر، احمد الطیب، یکی از جوانان اهل روستای القرنه است که در سراسر استان الأقصر پویشی به منظور حمایت از مکتبخانه سنتی استاد بدوی راه انداخت تا با حمایت مالی مردم، ابزار نوشتار و وسایل مورد نیاز کودکان و تعدادی قرآن را خریداری کند و در ساخت و تعمیر این مکتبخانه بسیار فرسوده، که اتاقکی ویران است، کمک کند.
این جوان مصری در این باره می‌گوید: «من جوانی علاقه‌مند به هنر عکاسی هستم و در حین عکس گرفتن از مناظر اطراف روستا با استاد بدوی آشنا شدم. من پیرمردی را دیدم که روی زمین حیاط خانه‌اش نشسته بود و اطراف او را گروهی از کودکان گرفته بودند و استاد مشغول آموزش حفظ قرآن به آنها بود. آنها از قلم نی ذرت و صفحات فلزی برای نوشن استفاده می‌کردند، زیرا امکانات زیادی نداشتند و نمی‌توانستند قلم و جزوه تهیه کنند. زندگی آنها بسیار ساده و با کمترین امکانات بود و من از همه می‌خواهم که به شیخ بدوی کمک کنند».
لبیک به پویش
پویش این جوان مصری سبب شد که موجی از کمک به مکتبخانه سنتی آموزش قرآن راه بیفتد و افراد خیر و نیکوکار پس از باخبر شدن از وجود این مکتبخانه و کودکان به یاری آنان شتافتند، به طوری که آنان وسایل و امکاناتی هر چند اندک اهدا کردند که شامل نسخه‌های قرآن و کیف مدرسه بود.
شیخ بدوی، استاد این مکتبخانه سنتی آموزش قرآن، نیز پس از قدردانی از زحمات خیرین می‌گوید: «بسیار خوشحالم که افراد نیکوکار از اقصی نقاط مصر با خریدن قرآن و کیف مدرسه و ابزار حفظ قرآن به یاری کودکان شتافتند، چرا که قرآن‌آموزان این مرکز از حضور خیل عظیم افراد نیکوکار و حمایت از آنها بسیار خرسند هستند».
منبع: ایکنا
