آشنایی با خیمه گاه حسینی در کربلای معلی

به گزارش الأمه به نقل از حوزه:

يكي از مكان هاي زيارتي شهر كربلا «خيمهِ گاه حسيني» است كه به فاصله ۵۰۰ متري از حرم حضرت اباعبدالله (عليه السلام) قرار دارد.اين مكان مقدس داراي رمز و رازهاي فراواني است. ابتداي ورود خيمهِ گاه، خيمه متعلق به حضرت ابو القِرْبَة عباس بن علي (عليه السلام) است.

يكي از مكان هاي زيارتي شهر كربلا «خيمه گاه حسيني» است كه در فاصله ۵۰۰ متري از حرم حضرت اباعبدالله (عليه السلام) قرار دارد.

اين مكان مقدس داراي رمز و رازهاي فراواني است. ابتداي ورود خيمه گاه، خيمه متعلق به حضرت ابو القِرْبَة عباس بن علي (عليه السلام) است، كه بسياري قلم در وصف رشادت ها و پهلواني هاي ايشان چرخانده اند؛ اما حضرتش بيشتر در ادب، كمالات، معرفت و وفاداري عظمت بسيار دارند.

با ديدن مكان اين خيمه متوجه مي شويم كه نگهبان و فرمانده لشگر حسيني بايد در ابتداي حريم آل الله باشد و اين باز هم نشان از ولايت پذيري او داده است.

بعد از عبور از خيمه باب الحوائج(ع) با چلچراغ هاي مواجه مي شويد. در سمت راست بعد از خيمه حضرت قمر بني هاشم (عليه السلام) قسمتي خود را نمايان مي كند كه خبر از خيمه گاه قاسم ابن الحسن، ۱۳ ساله كربلا مي دهد و هنوز بسياري به مانند ايشان در حفاظت از اسلام ناب محمدي به مبارزه با كفار مي روند.

با گذشتن از جايگاه خيمه هاي اوليه ناگهان پاهاي آدمي از حركت مي ايستد و چشم ها به محل زندگي سيد جوانان بهشت در مدت اقامت كربلا معطوف مي شود، اين همان جايي است كه دختران حضرت سيدالشهدا (عليه السلام) در روز عاشورا و زماني كه همه ياران به شهادت رسيده بودند براي آخرين بار پدر را در آغوش كشيدند و توانستند آرام شوند.

شخصی در وصف اين مكان مي گفت: بسياري از فرشتگان از بدو ورود و برپايي خيمه حضرت ابوالشهدا (عليه السلام) در اين مكان فرود آمدند و تا كنون در همين مكان به گريه كردن براي ايشان مي پردازند.

دقيقا بدون هيچ فاصله اي و پشت خيمه، محل زندگي خواهري بوده است كه عالم و آدم هنوز مديون سخنراني و زنده نگهداشتن قيام امام حسين (عليه السلام) در زمان اسارتش در شام و كوفه هستند.

اما چرا پشت خيمه حضرت اباعبدالله (عليه السلام) بايد خيمه عقيله ي بني هاشم قرار بگيرد؟

اين همان سبك زندگي اسلامي است و حريم خانه و خانواده حتي در زمان جنگ و حضور در بيابان نيز توسط ائمه(ع) رعايت شده است.

آخرين خيمه متعلق به امام سجاد (عليه السلام) است كه به واسطه وضعيت جسمي و بيماري ايشان در واقعه كربلا، بايد تحت مراقبت مي بودند؛ اما ايشان به همراه عمه سادات طي مجالسي كه عبيدالله بن زياد و يزيد لعنت الله براي آشكار نشدن جنايتشان در حق اهل بيت پيامبر پس از واقعه عاشورا تدارك ديده بودند، چنان خطبه ها و سخنراني هايي فرمودند كه واقعيت قيام اباعبدالله (عليه السلام) و ياران ايشان براي همگان روشن شد.