تئاترهایی که قرار بود در آوریل و مه در تئاتر ملی حکواتی فلسطین به نمایش درآیند، به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شد. همچنین اکران تئاتر جدیدی که توسط تئاتر ملی حکواتی تولید شده بود، نیز به تعویق افتاد.

به دلیل کرونا جشنواره حکواتی فلسطین تئاترهای خود را در فیس بوک اکران می کند

آغاز به کار جشنواره ملی تئاتر حکواتی با نمایش تئاترهای مجازی

به گزارش اختصاصی الأمه:

با کنسل شدن تئاترهای زیادی در مارس گذشته و از بین رفتن امیدها برای اکران ۱۲ تئاتری که حکواتی در سه سال گذشته تولید کرده بود، مدیریت جشنواره به همراه کارگردانان و بازیگران تئاتر تصمیم گرفتند در شبکه اجتماعی فیسبوک جشنواره­ای مجازی را راه اندازی کنند تا تئاترهای مختلف را از این طریق به نمایش بگذارند.

عامر خلیل مدیر و بازیگر تئاتر حکواتی اعلام کرد به منظور استمرار ارتباط با مردم، جشنواره به صورت مجازی آغاز به کار کرد. وی تاکید نمود از باب مسئولیتی که در قبال جامعه داریم و باید از فشارهایی که فلسطینیان با آن زندگی می­کنند، بکاهیم و آنها را سرگرم کنیم می­بایست به اجرای تئاترها در دنیای مجازی فیسبوک فکر می­کردیم.

خلیل این اقدام را «جشنواره نمایش حکواتی در فیسبوک» نامید. اولین تئاتر روز یکشنبه گذشته با نام الملح الاخضر (نمک سبز) به نمایش درآمد. دومین تئاتر من قتل اسمهان؟ (چه کسی اسمهان را کشت) نام داشت. حکواتی در حساب کاربری خود در فیسبوک از هوادارانش دعوت کرد تا خود را برای نمایش نص کیس رصاص (نصف گونی گلوله) در روز یکشنبه آینده آماده کنند.

تئاترهایی که قرار بود در شهرهای رام الله، جنین، بیت لحم، الخلیل و چند شهر در اراضی اشغالی برگزار شود و همچنین تئاترهایی که مقرر بود در شهر قدس به روی صحنه برود، بخشی  از کمپین مورد حمایت ملت فلسطین در امتناع از سرمایه گذاری مشروط است.

از مردم و برای آنها

خلیل درخصوص تأمین منابع مالی تئاتر حکواتی به الجزيره گفت: در امتناع از پذیرش شروط وضع شده از سوی اتحادیه اروپا برای سرمایه گذاری، این دوره از تئاتر با حمایت هنرمندان تئاتر و شرکای سوئیسی و فرانسوی برگزار می شود. وی افزود: حکواتی کمک­های مالی اتحادیه اروپا برای برگزاری این دوره از تئاتر و دوره بعد را نپذیرفت و برای جبران آن، مقدمات اجرای نمایش توسط مردم و برای مردم را فراهم نمود به طوری که بلیط­ها با قیمت ناچیزی به فروش می­رسد.

مدیر تئاتر حکواتی تاکید کرد با وجود بحران ناشی از کرونا ویروس جدید، مدیریت از برگزاری این دوره صرف نظر نکرد و علیرغم شرایط سختی که داشت افق­های جدیدی را گشود و با نمایش­های مجازی مردم زیادی را به دیدن تئاتر کشاند.

خلیل ادامه داد از زمان اعلام جشنواره مجازی، پیام­های زیادی از افراد زیادی همچون رانندگان وسایل نقلیه عمومی، مکانیک­ها و مغازه­دارانی که تاکنون تئاتر ندیده­اند، دریافت کرده است. همچنین پیام­هایی از لبنان، مغرب، الجزایر، فرانسه و امریکا دریافت نموده است که درباره نام تئاترها و زمان نمایش آن­ها سوال کرده­اند.

مخاطبان جدید

این هواداران جدید که شیفته تئاتر مجازی شده­اند، به خلیل این امید را داد تا برای حضور در تئاتر در آینده هیجان داشته باشد. وی امیدوار است دوران کرونا به پایان برسد زیرا هیچ دردی قابل مقایسه با دیدن صندلی­های خالی حکواتی از وجود علاقمندان به تئاتر نیست.

عزت النتشه از جمله بازیگرانی است که نمایشش در این دوره از تئاتر مجازی مشارکت دارد. النتشه در پاسخ به این سوال که نظر شما در مورد این ابتکار چیست می­گوید: به طور کلی با انتقال تئاتر از صحنه نمایش به دنیای مجازی مخالفم اما با این اقدام در سایه قرنطینه اجباری موافق هستم.

وی افزود: باید دائما مردم را برای رفتن به تئاتر و نشستن بر روی صندلی­های آن تشویق کنیم تا از نظر عاطفی با بازیگران ارتباط برقرار کنند و در هر صحنه در احساسات آنها شریک شوند. چه بسا شری که خیر برساند، شاید این نمایش­های مجازی کسانی که تاکنون به حکواتی نرفته­اند را تشویق کند تا به دیدن تئاترهای حکواتی بروند زیرا تئاتر­های حکواتی سزاوار حضور و تعامل هستند.

من قتل اسمهان؟ اولین تئاتری از النتشه است که در صفحه تئاتر ملی حکواتی در فیسبوک برای چند ساعت به نمایش گذاشته و سپس حذف شد. بیشترین چیزی که باعث خوشحالی این بازیگر مقدسی شده این است که بستگان وی در اردن و امریکا که دو سال پیش نتوانسته بودند در تئاتر حکواتی در قدس حضور یابند، امسال توانسته­اند به صورت مجازی در این تئاتر حضور یابند.

برای اولین بار است که النتشه برای دیدن تئاتری که خود در آن بازی کرده، حضور می­یابد و در بین تماشیان قرار می­گیرد. درمورد احساس خود در این باره می­گوید: احساس عجیبی است که نمی­توانم آن را توصیف کنم. به احساسات بینندگان که همزمان با خودم تئاتر را دنبال می­کردند، فکر می­کردم. بدون شک برخی چیزها  وجود نداشت و آرزو می­کردم ای کاش همه می­توانستند تئاتر را بر روی صحنه دنبال کنند.

هرچند ابراهیم جوهر، نمایشنامه­نویس اعتقاد دارد اصل این است که مخاطب تئاتر را در فضای خانه تئاتر به تماشا بنشیند اما می­گوید بسیار خوب است که در حال حاضر اوقات فراغت خود را با فرهنگ و علم و اندیشه پر کند. من به این ایده علاقمندم و اولین تئاتر را به صورت مجازی مشاهده کردم و بقیه نمایش­ها را نیز دنبال خواهم کرد.

در پاسخ به سوال درباره ترس برخی از هنرمندان از عدم استقبال مخاطبان از تئاتر بعد از راه یافتن تئاتر به خانه­هایشان به راحتی، می­گوید: این ترس به جاست اما همه اهالی فرهنگ چنین وضعی دارند، آنها بدون چشم داشت تقدیم می­کنند.

رولا عثامنه خانم جوان فلسطینی یکی از طرفداران پروپا قرص تئاترهای حکواتی در طول دو دهه می­گوید: در خانه تئاتر چند متر از بازیگران فاصله داریم، احساسات آنها را از نزدیک زندگی می­کنیم و به هر حرکت و لحظه بداهه توجه می­کنیم و دشوار است که در نمایش مجازی بخشی از تئاتر باشیم.

هرچند رولا این اقدام تئاتر ملی در قدس اشغالی را ستود و آن را تحسین نمود اما در عین حال آن را مصیبتی برای مخاطبان پروپا قرص تئاتر توصیف کرد  تا از روی صندلی­های سرخ تئاتر که با آن انس گرفته­اند و تئاتر نیز دهه­هاست با آنها خود گرفته است، بتوانند دوباره یکدیگر را ببینند.