از دهه نود قرن گذشته میلادی موشک های مقاومت با تاثیرگذاری بر مسئولین و عامه‌ی مردم اسرائیل تغییر جدیدی در مفاهیم دفاعی اسرائیل به وجود آوردند که این تغییر جدید به موازات سخنرانی های سید حسن نصرالله بود که بر آگاهی جبهه داخلی اسرائیل تاثیر می گذاشت.
جامعه‌ی اسرائیلی و کاریزمای سید حسن نصرالله
به گزارش الأمه:
طی ربع قرن گذشته این مفاهیم به آرامی در درون رژیم صهیونیستی پررنگ شده تا حدی که جامعه اسرائیل مطابق معمول همیشه برای برنامه "لقاء العام" شبکه المیادین که چندی پیش با حضور سید حسن نصرالله ترتیب داده شده بود منتظر آن بود و آن را دنبال می کرد و همین مسئله عکس العمل های خاصی را در پی داشته است.
جامعه صهیونیستی دیگر علاقه‌ای به ابراز نظر نتانیاهو و یا اظهارات سخیفی که سخنگوی ارتش اشغالگر، "افیخای ادرعی" ابراز می کند ندارد؛ یک شهرک نشین صهیونیست گفت: ادرعی به جای آن که به فکر تقویت روحیه ما باشد سرگرم تحریک جامعه لبنان و به ویژه شیعیان لبنان است.
درمورد داستان "چکش" که به این روزها در توییتر رکورد زده است باید گفت ترس شهرک نشینان به سالها قبل بازمی‌گردد تا جایی که شهرک نشینان شمال اسرائیل با لباس خواب از خانه بیرون زدند و گفتند احساس می کنیم که «آنها درحال حفر تونل زیر پای ما هستند» و این مسئله برای شهرک نشینان به کابوس جدیدی به اسم "صدای چکش" تبدیل شده است.
و وقتی ادرعی اعلام کرد که تونل ها کشف شده و قضیه چکش ها به پایان رسیده این پیروزی اتفاقی نادر برای شهرک نشینان بود که ارتش ارتش اسرائیل با زرادخانه های سلاح های خود بر "چکش" پیروز شده و پس از آن شاهد توئیت هایی بودیم که تصاویر جوانان لبنانی را با چکش نشان می داد گویا چکش سلاحی معنوی و جدیدی است.
و از تونل ها به دیوار های بتنی که اسرائیل در مرز لبنان ساخته است می رویم؛ چه اینکه بعد از سخنرانی سید حسن نصرالله یکی از شهرک نشین ها می گوید: "این دیوار ها فقط به درد تمرینات صخره نوردی ارتش می‌خورد. خطر اصلی حزب الله در واقع موشک هایی هستند که در زمان واقعه هیچ نقطه امنی برای ما باقی نخواهند گذاشت".
اگر آرامش چهره سید حسن نصرالله و دلایل قانع کننده او برای سکوت اخیرش در این مصاحبه تحلیلگران صهیونیست را تا این حد شگفت زده کرده است، سیدحسن نصرالله در ماه فوریه 3 سخنرانی به مناسبت های مختلف خواهد داشت. به همین دلیل است که تحلیلگران اسرائیلی شخصا به "افیخای ادرعی"، همان کسی که سعی داشت از سکوت سید حسن نصرالله سرپوشی برای شکست های رژیم درست کند اظهار می کنند که این مساله تنها به روحیه ارتش محدود نمی شود بلکه شامل عامه‌ی مردم اسرائیل می‌شود چراکه همه می‌دانند زمانی که سید حسن نصرالله از موشک های نقطه زن و و دوربرد صحبت می کند خطر تنها محدود به الجلیل نمی شود که بخواهند با دیوار کشی از آن محافظت کنند.
بین سالهای 1996 تا 2019، ربع قرنی است که در آن نسلی جدید در رژیم صهیونیستی متولد شده اند که باوری به صداقت دولت و ارتش شان ندارند به ویژه بعد از پایان اشغال لبنان توسط اسرائیل در سال 2000 و پیروزی در جنگ 33 روزه 2006 و پیگیری سیاست موازنه وحشت که مقاومت آن را دنبال می کند.
نسل 20 سال گذشته تنها شاهد شکست بوده است و با نسل های گذشته خود که دوره گردن کشی اسرائیل بر اعراب را دیده است تفاوت های بسیاری دارد.
این نسل با شخصیتی مواجه است که دورادور ارتباطی فرهنگی و عمیق با آنها برقرار کرده است. شخصیتی که میداند معادلات چگونه تغییر می‌کند و چگونه سیاست موازنه وحشت را دنبال کند و همین مساله است که در ذهن و دل شهرک نشینان مشکل آفرین شده است و آنها را اسیر کاریزمای شخصیتی کرده که جهان عرب نظیرش را به چشم ندیده است.
