برندسازی ملی ایران در فضای مجازی

در سالهای اخیر علیرغم فرصت های افزایش نفوذ ارتباطات شبکه ای و وجود مجموعه های متکثر دیپلماسی عمومی کشور در حوزه های مختلف این دستگاه ها نتوانسته اند عملکرد شایسته ای متناسب با ظرفیت های بالقوه ایران داشته باشند.

نمایش سنتی «قره گُز» که به عنوان یکی از کهن‌ترین شیوه‌های اجرای نمایش عروسکی کشور ترکیه شناحته می‌شود با وجود بهره‌گیری از بوم و اقلیم مردمان این سرزمین در روایت داستان‌هایش، همچون آینه‌ای به بازتاب باور مردمان ترکیه نسبت به فرهنگ کشورهای همسایه‌اش می‌پردازد.

حواشی جالبی را از گوشه‌های کتاب «به من گفتند تنها بیا» بیرون کشیدیم

بهانه‌های زیادی وجود دارد که به خواندن این کتاب جذب‌تان کند؛ گفت‌وگوهای داغ و مستقیم با سران بسیاری از گروه‌های اسلام‌گرای افراطی مثل داعش، حضور یک زن خبرنگار در مرکز حوادث پرچالش جهان اسلام و بسیاری موضوعات دیگر آن‌قدر جذاب هستند تا مطالعه این کتاب را برای هر خواننده ای جذاب کند

اگر بتوانیم بپذیریم جنگ، هرجای دنیا، بر سر هر موضوعی که باشد هر دو سوی درگیر در آن به هر نحو محکوم هستند، آن‌وقت می‌توانیم قبول کنیم که بزرگ‌ترین محذوف نمایشنامه‌ای درباره لبنان، خود لبنان باشد.

محمدسرور رجایی معتقد است که آثاری چون «انجیرهای سرخ مزار» که به قلم نویسندگان افغانستانی ساکن در ایران نوشته شده است، با بی‌مهری جامعه فرهنگی ایران مواجه شده است.

بخش پژوهش‌های فرهنگی رایزنی فرهنگی ایران در تونس در گزارشی به بررسی و تحلیل نقش فیسبوک در جامعه تونس پرداخته و همچنین برخی صفحات فعالان اجتماعی تونسیِ علاقه‌مند به ایران را معرفی کرده است.

گفتگوی صبح نو با عوامل مستند «متولد اورشلیم»

مستند «متولد اورشلیم» این روزها بازار مستند را داغ کرده است. پرداختن به سوژه اسرائیل در گفت‌وگو با چند صهیونیست، آن هم با زاویه‌دیدی خاص که با قرائت رسمی فاصله محسوسی دارد، آخرین مستند حسین شمقدری را در کانون توجه قرار داده است.

گفت‌وگو با رضا برجی درباره حضور ضعیف فرهنگی ایران در خارج از کشور

جنگ بوسنی شاید شنیده‌شده‌ترین تجربه ایرانی‌ها در تأثیرگذاری فرهنگی کیلومترها دورتر از مرز کشور باشد. به‌دنبال کسی رفتیم که از این تأثیرگذاری در مدیوم‌های هنری بیشتر برایمان بگوید؛ اما فهمیدیم لابه‌لای حضور خودجوشش در بیش از 100 کشور برای روایت جنگ‌ها، دردها و ناگفته‌ های تلخی هست

رمان هیچ قرائت تأویلی خطایی نشان نمی‌دهد آن قدر که تنگنای ذاتی زنانه عاشق را به شکل مکرر به پیش می‌برد، آن هم از طریق عرضه ترتیبی نسل‌هایی که هم چیزشان تغییر می‌کند مگر سرنوشت زن در عشق.

دبیر اولین دوره آموزشی تاریخ شفاهی افغانستان معتقد است که برگزاری این دوره به تقویت نگاه علمی نسبت به تاریخ شفاهی افغانستان می‌انجامد.